Egilea: J. M. Ertzilla

Deskribapena:

Sentituz bere azquena hurbil dela, protagonista sonata bat composatzen ari da berori post mortem interpretatua içan dadinçat bere errhautsac Egeo Itsasoco uretan heda daitecenean. Chede horretaraco, flauta traverseraco joilea contatzen du, emacume gaztea.

Bien arteco solhasean, protagonistac behin eta berriz orhoitarazten dio bere chedea flauta traversera joileari: sonata jo deçala egear uretan. Protagonistac, bere hitzez, discursu coherent bat ehuncen du combinatuz iragana eta egungoa, hurbilecoa eta urrunecoa, abtsractua eta concretua. Tractatu gaietan varietate handia darabil: historiaren cençua, agnosticismoa, alteritatea, ignorancia, brutalitate congenitoa, entropia, jainco falsuac, religionea, ideologia, exilioa, antiquitatea, compatrioten aldetico corromioa, bere penuria economicoa, memoria galcea... Funsean, bere vicitzeco azquen balance criticoa eta, ber demboran, mundua ulerceco daducan systema.

Itchuraz behinçat, solhasa guerthatu da protagonistaren appartamentuan, hurbileco parque ttipi batean eta berriz appartamentuan, Bilboco leku centricoan. Ceren bere agonian den guiçonaren delirium eta eldarnio ere içan liteque.